Intergreren in Cochabamba, Bolivia!

We zitten nu ruim een week in Cochabamba en het is tijd om jullie in te lichten over de stand van zaken, een eerste indruk is dan ook geheel gepast. Cochabamba is de derde stad van Bolivia met rond de miljoen inwoners, echter 60% hiervan staat ook daadwerkelijk officieel geregistreerd. De rest woont in een van de vele krottenwijken die de stad rijk is. 70% van het verkeer is taxi of ´discobus´ zoals ik het noem (kom ik later op terug), de rest zijn grote PC Hoofdtrucks en Volkswagen kevers, want dat zijn echte ´maquinas´(machines in het Spaans) die als enige bestemd zijn tegen de kwalitatieve hoogstandjes van de wegen. Soms heb je namelijk net het gevoel of je op authentieke Romeinse wegen bij Archeon in Alphen aan de Rijn loopt.

Ik heb opdracht gekregen van een bepaalde binnenlander om ook de uitslag van zijn belangrijkste graadmeter: of er een Mac Donalds in de stad is? door te geven. Het antwoord is echter: nee, er is geen Mac Donalds in de stad, misschien voor de gezondheid van de persoon in kwestie ook maar een goede zaak.

Nu de meest shockerende gebeurtenissen of kenmerken van Cochabamba of beter gezegd waarschijnlijk van heel Bolivia. Met stip op 1 staat: de urinelucht op straat. Wordt er in Cochabamba niet op straat geplast dan wordt er wel gepoept, daar doen mensen niet moeilijk over. Je kunt ze in ieder geval nooit preuts noemen. Tijdens festiviteiten mogen kinderen ongeneerd overal rondplassen en poepen. Gelukkig hebben ze hier iets tegen de viezigheid gevonden, de nummer 2: Guerilla op straat.

Eindelijk is het afgelopen maar met aanloop naar en tijdens carnaval was het hier doodeng op straat. Constant moest je op je hoede zijn want als je niet goed uitkeek naar kleine ettertjes met grote waterpistolen, waterballonnen, schuimspuiten of grote volle emmers water ging je er aan! (Tenzij je je hele garderobe en haardracht oftewel je hele verschijning had aanpast tot een echte terrorist, lees V.v.A). De straten worden er gelukkig wel schoner van maar laat ik je zeggen dat, ondanks het mooie weer, het pretty cold vertoeven is als je van top tot teen nat bent! Het carnaval in Cochabamba had zijn hoogtepunt afgelopen zaterdag. Van ´s ochtends vroeg tot diep in de nacht was er een parade met muziekale en dansende Bolivianen verkleed in de mooiste gewaden en met de meest idioot grote maskers op hun hoofd.

Tijd om verder te gaan met nummer 3: de bus. Als je de ´Frysker´in het noorden van het land al raar vindt dan de bus in Cochabamba zeker. Aangezien ik elke dag van 08:30 to 13:00 en van 15:00 tot 19:30 (lees 9 uren) moet werken reis ik vier keer per dag met de bus. Deze bus is zo mini dat ze het zelfs hier de ´Microbus´noemen, kosten enkele reis: €0,15. Elke buslijn heeft zijn eigen specifieke bus. Deze bus kan varieren van 1 kleur tot vele verschillende aan de buitenkant (vandaar ´discobus´), het interieur verschilt van verschillende soorten en kleuren zitjes of gordijntjes zoals panterprint of donderrood, allemaal hebben ze verschillende muziek en natuurlijk zit héél Bolivia in het ene minibusje. Mocht je ooit in de verkeerde bus stappen, geen nood, de taxi brengt je voor een aanvullende €0,50 naar huis.

De afspraken die we hadden gemaakt voor we naar Bolivia kwamen zijn goed uitgekomen. Ik ben nu aan de slag bij PirAMIde een ICT-bedrijf waarvoor ik een export plan zal gaan schrijven. Het zal de eerste keer zijn dat er vanuit een theoretisch perceptie naar het bedrijf gekeken zal worden waardoor ze me het liefst alles laten onderzoeken. Natuurlijk is dit niet mogelijk dus probeer ik een weg te graven naar een goede opdracht. Vincent is aan de slag bij de Nederlandse school. Hij assisteert de Nederlandse leraren en geeft daarnaast les. Aangezien hij de ochtenden vrij heeft is hij vanochtend voor een orienterend gesprek naar een lokaal weeshuis gegaan om te kijken of hij mee kan helpen.

Tezamen met onze huisvestiging hierover volgende week meer!