Machu Picchu de beproeving

´You´ll get there,´ zei de mevrouw in de bus in perfect Engels. Twee minuten ervoor liet ik de minibus twee keer stoppen voordat ik eindelijk besloot dat het toch de goede bus was waar ik in moest stappen. De chauffeur keek geergerd maar de mevrouw gaf een goedkeurend knikje. Later bleek dat ze diep in de rouw was omdat ze had moeten terugkeren uit de V.S. voor de begrafenis van haar overleden broertje. Ondanks haar grote verdriet vond ze het geweldig dat ik hier vrijwillig aan het werk ben en wenste ze me al het geluk van de wereld toe.

Met dat in mijn gedachte kwam ik thuis na mijn ´eerste´ werkdag. Afgelopen twee weken is er veel gebeurd. Vincent en ik zijn op reis geweest naar La Paz, Cusco, Machu Picchu, Copacabana en Isla del Sol. Zondag hebben onze wegen zich gescheiden en hebben we afscheid van elkaar moeten nemen. Vincent is naar Chili gegaan en ik ben weer back at the office; for just another day.
Aangezien jullie in spanning zitten te wachten op een verslag van onze reis zal ik jullie niet vermoeien met mijn afstuderen.

Het begon allemaal op 15 maart in een plaatsje genaamd Cochabamba, het was een mooie zonnige dag om naar La Paz te vertrekken... Aangekomen in de politieke hoofdstad rond 4 uur ´s middags konden we pas de volgende ochtend een bus richting Cusco in Peru nemen. Hadden we in ieder geval genoeg tijd om even bij Evo Morales, de president, langs te wippen voor een kopje koffie. Qua sightseeing heeft La Paz niet heel veel te bieden, maar na Cochabamba waar geen cultuur te vinden is, genoten wij van de Europese sfeer die La Paz ons bood.

Na een o zo ´heerlijke´ busrit van minstens 12 uur kwamen we de dag erna aan in Cusco, een naam die afstamt van het woord Qusqo in de Quechua taal, wat navel betekent. Voor de Inca´s was deze stad de navel van hun rijk namelijk de hoofdstad. De stad staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Het was een verademing om in Cusco rond te lopen. ´t Voelde net alsof we ons in Spanje begaven. Allemaal kleine en grote pleintjes die in de laatste eeuw in Spaanse stijl hersteld zijn. De Spanjaarden hebben in het verleden de Incastad grotendeels verwoest en hun eigen cultuur er achter gelaten. Vincent was er zo van onder de indruk dat hij besloot tegen het dak van een klein kioskje aan te lopen en op die manier tegen de vlakte te gaan. Gelukkig was er een plaatstelijke medicijnman die ons te hulp kwam en hebben we er uiteindelijk het velletje van een ei op gedaan, inventief!

De dag erna begonnen we aan onze alternatieve Incatrail namelijk de ´Jungle-track!´ Deze zou 4 dagen duren en uiteindelijk door de jungle heen Machu Picchu bereiken. Vol goede moed gingen we op weg. We werden opgehaald door een minibusje en samen met een stel Argentijnen, Tsjechen en een verdwaalde Israelische was onze groep compleet. De eerste dag bestond uit een afdaling van 4.300 meter hoogte naar het plaatsje Santa Maria gelegen op 1.300 meter hoogte met de mountainbike. In het begin was het een beetje wennen aan de snelheid maar al snel gingen we los! Inclusief pauze duurde het 3,5 uur voor we het plaatsje bereikten en het mag gezegd worden: ik was als eerste!

De tweede dag was zwaar. De hele dag was het hiken geblazen. Bergje op, bergje af, een stukje Inca trail, een weg banen door de bananen-, coca-, bamboevelden, steile bergwanden trotseren, muggen kolonies ontwijken en watervallen aanschouwen. De laatste beproeving, waar ik voorop ging om Vincent te beschermen, was via een kabelbaan de rivier oversteken. Hierna kwamen we aan bij de Hot Springs. Waar we genoten van heerlijk schone, door de natuur geproduceerde thermen baden. Spierpijn verdween hier als sneeuw voor de zon en tevreden reden we 2 uur later in een volgepropt minibusje naar Santa Teresa.

Van Santa Teresa vertrokken we de volgende ochtend via, once again, volgepropt minibusje naar de Hydro Electric plant. Dat is waar de weg richting Machu Picchu stopt en je enkel via de trein of via het lopen over de laatst genoemde rails verder kunt (ong. 2 uur). Wij als bikkels zijnde gingen voor het laatste. Onderweg nog ergens bij een vriend van de gids gegeten waar onze eigen Trout, een vissoort, sportief mochten vissen uit een bassin. Als blije herinnering kreeg Vincent zo´n 100 muggenbulten mee voor onderweg. Aan het einde van de rails lag het stadje Aguas Calientes, ons eindpunt van de dag.

De volgende ochtend rond half 5 Peruaanse tijd vertrokken we naar Machu Picchu. Er zijn twee opties om vanuit Aguas Calientes te vertrekken of via bus of simpelweg door alle bergtreden te overwinnen. Het was in ieder geval de zware klim meer dan waard. Bij aankomst kom je er weer achter hoe toeristisch zulke bezienwaardigheden zijn. Machu Picchu is een Incastad verlaten door de Inca´s op het moment dat de Spanjaarden Peru aan het veroveren waren in de 16e eeuw. De Inca´s waren 200 km verder de jungle ingetrokken, echter de Spanjaarden hebben MP nooit ontdekt. Vandaar dat de stad nog intact was tijdens de ontdekking in 1911 door Hiram Bingham.

Bij aankomst kregen we eerst een rondleiding en hebben daarna de berg Wayna Picchu (oude berg), Machu Picchu (jonge berg, achter de ruines) en de zonnetempel van het gelijknamige stripboek van kuifje bezocht. Het was geweldig mooi en gaf een adembenemend uitzicht. Rond 4 uur waren we zo moe dat we met de bus terug naar Aguas Calientes gingen. Waar we nog een dag mochten relaxen wegens slordigheden van onze reisorganisatie.

Na MP zijn we terug naar Cusco gegaan en vandaaruit doorgereisd naar Copacabana in Bolivia. Hier hebben we het eiland van de zon bezocht, waar volgens de Inca legende de zon geboren is. Lekker luieren en niks doen is een must do na de hele tocht naar MP.

Terug in Cochabamba hebben we het vertrek van Vincent voorbereid en uiteraard smartelijk afscheid genomen. Vincent was per ongeluk vergeten 2 kilo coke uit zijn handtas te halen waardoor zijn reis naar Santiago enige vertraging opliep (de bus waar hij in zat was niet helemaal koosjer).

Binnenkort zal ik als begeleider mee op kamp met de kinderen van de Nederlandse school. Gelukkig ben ik hartstikke goed met kids en hoor je binnenkort of dat goed afgelopen is.